กรณีศึกษาจากเสียงรบกวนของพัดลมเติมอากาศ

ผู้ได้รับผลกระทบเป็นลูกบ้านของหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งมีบ้านพักอาศัยอยู่ในหลังสุดท้ายของซอยในหมู่บ้าน และมีระยะห่างของตัวบ้านจากโรงงานผลิตกระดาษซึ่งตั้งอยู่ด้านหลังหมูบ้านแห่งนี้ประมาณ 30 เมตร ในโรงงานมีการใช้งานพัดลมเติมอากาศ (root blowers) ทั้งหมดสองตัว ตั้งแต่เวลา 09:00-23:00 น. ในเวลาวันจันทร์ถึงวันเสาร์ ทำให้ผู้ที่อยู่อาศัยในหมู่บ้านหลังที่ใกล้กับโรงงานผลิตกระดาษมากที่สุดได้รับความเดือดร้อนรำคาญ เนื่องจากไม่สามารถนอนหลับและใช้ชีวิตได้ตามปกติ ในที่สุดทางผู้ได้รับผลกระทบได้ร้องเรียนไปยังหน่วยงานที่มีหน้าที่กำกับดูแลเรื่องมลพิษทางเสียงจากอุตสาหกรรมหลายที่ จนมีเจ้าหน้าที่รัฐเข้ามาพูดคุยกับทางเจ้าของโรงงานให้หามาตรการในการปรับปรุง เนื่องจากค่าระดับการรบกวนสูงเกินกว่า 10 dBA

ในขั้นแรกทางโรงงานได้สร้างห้องกันเสียงขึ้นมาปิดคลุมพัดลมเติมอากาศทั้งสองตัว แต่เนื่องจากเป็นการดำเนินการปรับปรุงที่มิได้คำนึงถึงมาตรการด้านวิศวกรรม ทำให้ในภายหลังการปิดคลุมและใช้งานไปได้ระยะหนึ่งก็เกิดปัญหาความร้อนสะสมขึ้นกับพัดลมเติมอากาศและอุปกรณ์อื่นที่อยู่ภายในห้อง โรงงานจึงต้องเปิดประตูห้องไว้ขณะมีการใช้งานพัดลมเติมอากาศ ซึ่งเป็นเหตุให้ปัญหาเสียงรบกวนเกิดขึ้นอีกครั้ง ทางเจ้าหน้าที่อุตสาหกรรมจังหวัดจึงได้เข้ามาให้คำแนะนำและขอความร่วมมือจากทางโรงงานอีกครั้ง โดยในครั้งนี้ทางโรงงานได้หารือกับผู้เชี่ยวชาญด้านการควบคุมเสียงอุตสาหกรรมแล้วได้คำตอบว่า ให้ทำการย้ายที่ตั้งของพัดลมเติมอากาศและทำห้องกันเสียงแบบมีระบบจัดการความร้อนด้วย ภายหลังการปรับปรุงแล้วเสร็จข้อร้องเรียนเรื่องเสียงรบกวนจึงได้ยุติลง